Twój obraz w mojej głowie nie zgaśnie

Są takie osoby, których mimo wszystko nie potrafimy zapomnieć, o których istnieniu pamiętamy zawsze choć nie chcemy o tym mówić. Nieważne, jakie to było uczucie, przyjaźń czy miłość, sentyment gdzieś na dnie pozostanie do samego końca a blizny w pamięci jeszcze nie raz zostaną rozdrapane.

kiedy spotkaliśmy się po raz pierwszy, nie miałam pojęcia, że będziesz tak dla mnie ważny...












Bo najgorsze to nie wiedzieć, czego się chce od życia. Gubić się w uczuciach i błądzić bez sensu...









Każdy chyba w życiu posiadał człowieka, z którym łączyła go tak cholernie dziwna więź. I nie było to uczucie - absolutnie. Było to coś w rodzaju przywiązania, chęci powiedzenia wszystkiego - było to takie dziwne 'coś' czego nie da się zapomnieć nigdy...



           

                          

Zastanawiam się nad tym wszystkim i jak zwykle wraca do mnie wspomnienie wspólnie spędzonego czasu. Cofam się pamięcią do chwili, kiedy się to zaczęło, ponieważ wspomnienia to jedyne, co mi pozostało.

I never forget you.

suicide

Co trzeba czuć by posunąć się do samobójstwa? To jest jak ból, który staje się nie do zniesienia. Albo jak psychiczny nowotwór. Gdy ktoś się tak czuje to nikt nie potrafi go zrozumieć. Czy samobójstwo jest grzechem? Bóg nie uważa tego za grzech, nie potępi kogoś kto tak bardzo cierpi. Śmierć jest w tym wypadku wolnością. O czym myślą ludzie, którzy zamierzają się zabić ? Jaka jest ich ostatnia myśl ? 

Czy oni w ogóle o czymś myślą? Czy tylko skupiają się na tym, że mają już dość i chcą odejść ?

 

Tak już ma być zawsze : poranek, gdy nie chce się wstawać, zmierzch, kiedy nie chce się jeszcze umierać, wieczór pełen obaw, niekończące się noce udręk. Już płakać nie potrafię, chyba nie potrafię.. A kochać? Gdzie podziało się moje uczucie miłości? Boże, co ja ze sobą zrobiłam..








Nadal jestem smutna. Nie robię nic, a mogłabym robić tyle interesujących rzeczy. I to mnie chyba tak przytłacza. Chciałabym z kimś o sobie porozmawiać, ale nie mam zaufania do ludzi.

                                                                                                                                                                             

'Żyję ot tak sobie, jak przelotny ptak ze złamanym skrzydłem. Nie mogę pofrunąć dalej.'

Jestem dzieckiem lęku. Jestem dzieckiem śmierci, którą noszę w sobie. Jestem swoją własną samozagładą. Ale jeszcze jestem. Czasami tylko przychodzi taka myśl, żeby sobie pożeglować bez powrotu. Na tamtą stronę tęczy.

Przed czternastką byłam dzieckiem. Naprawdę. Chodziłam grzecznie do szkoły, zbierałam piątki i słuchałam nauczycieli. Potem okazało się, że nie warto słuchać dorosłych. Wsłuchałam się w siebie i poniosłam klęskę. Całkowita przegrana. I tak już zostało. Ogłuchłam na argumenty dorosłych. Chcieli się wpieprzyć w mój życiorys. Idioci, nie umieli się ze mną porozumieć. A przecież codziennie krzyczałam o pomoc. Ale wtedy oni byli głusi i ślepi. Teraz kończymy się razem, oni ze starości, ja z młodości. Jestem młoda i muszę odejść. Iść daleko, donikąd. Mijam delikatnie morfinowe słupki, kompotowe drogowskazy. Dojdę tam sama, w wielkiej dojrzałej samotności.

I miss you..

`Choć jedyny wyraz tu to wyraz zwątpienia na twarzach
to czuję tęsknotę gdy znów sobie Ciebie wyobrażam.`

Jest tak samo, może tylko trochę smutno i nie mówisz dobranoc,

i nie mogę przez to usnąć..

Często wspominamy chwile, które kiedyś dawały nam szczęście, ze łzami w oczach uświadamiając sobie, że w życiu nie raz spieprzyliśmy to, czego w tej chwili brakuje nam najbardziej. Brakuje nam ludzi, którzy chociaż byli przez chwilę, to w naszych sercach zagościli na dłużej.

Wiem wiem czego chcesz

Lecz nic nie zdarzy się no cóż

Ty jesteś tam a ja tu

W dwóch światach wszystko OK

Wiem kochasz mnie

Nic tylko kiedyś znowu spotkać się

Na dobre i na złe

Spróbować jeszcze raz..

Zapomnieć nie ma mowy

Być razem nie ma mowy

Wyrzucić nie da rady
Bo..

  w sercu Ciebie mam..

forget..

'..mój świat runął z fundamentami, słowo

muszę posprzątać by postawić je na nowo
każde z nas musi pójść inną drogą
i żyć osobno, nie możemy żyć ze sobą
za kilka lat mi powiesz, że u Ciebie wszystko spoko
będzie tak, ja wierzę w to głęboko.'

        
                                                     

                           


Now I'm left
To forget
About us..